Grootse liefde ❤️
Muk is onze trouwe vriend in de kliniek 😍. Muk is een Leonberger van maar liefst 85 kg 😮, en dus ook nog eens de liefste.
Sinds de zomer van 2024 liep Muk te sukkelen met zijn achterpoot. Er was een klein wondje te zien bij zijn binnenste teen aan het rechterbeen. Dat wondje ging open en dan weer dicht, ondanks alle goede zorgen van de eigenaar en de huisarts-dierenarts. Verbandwissels, antibiotica en zelfs een operatie deden soms wel tijdelijk iets, maar elke keer kwam het terug. Het verloop was tenenkrommend, voor iedereen en natuurlijk voor Muk. Toen werd Muk verwezen naar onze kliniek.
In juli 2025 zagen we Muk en zijn teen voor het eerst. We waren wel onder de indruk van Muk: een grote Leonberger, die je met zachte ogen aankeek. Krijg dat maar eens in beweging, als je hart al niet wegsmelt. Maar 85 kg kan ook heel meewerkend zijn, dat bewees onze Muk. We hebben eerst een kweek afgenomen om te zien met welke bacterie we een wedstrijd aan moesten gaan. En daarna gestart met het zoeken naar de oorzaak van een infectie onder de huid. Vaak is dit bij honden een vreemd voorwerp dat onder de huid is gekropen, waarbij grasaren 🌾 daar berucht om zijn. Maar als snel bleek dat de bacterie rondom de hele teen fistelgangetjes had gemaakt met zelfs botoplossing van een teenkootje. Dit komt zelden voor bij dieren, maar als het optreedt is het moeilijk om daarvanaf te komen. Omdat met locale behandeling niet tot een goed resultaat leidt en de binnenste teen geen dragende teen is, is besloten om de teen met alle fistelgangetjes te verwijderen.
. 
. 
Maar tot onze schrik zagen we op de röntgenfoto ook dat een teenkootje van de andere teen gebroken was. Als hij een teen mist, zal deze gebroken teen harder moeten werken. We hadden nu twee problemen: een fistelende teen met bacteriën (te zien aan het contrastmiddelverloop) en een gebroken teenkootje. We gingen aan de slag: de teen werd verwijderd en een spalk voor de ondervoet werd aangemeten. Het gebroken kootje kon daardoor rust krijgen en gaan helen, terwijl we de operatiewond konden verbinden.
Helaas bleek de bacterie hardnekkig, zelfs de operatiewond heeft spatjes vertoond in het helingsproces. Door middel van samenwerking met het universitair microbiologisch laboratorium VMDC (https://www.uu.nl/onderzoek/veterinair-microbiologisch-diagnostisch-centrum) is een goed plan gemaakt, waarbij afwegingen gemaakt zijn in het gebruik van medicatie. Niet alles is op te lossen met medicijnen. Maar uiteindelijk hebben we hem nu na 3 maanden eronder gekregen. Een feestje om te vieren. Met heel veel geduld van de eigenaar en Muk is het ons gelukt om het gefistel te stoppen. Nu gaan we aan de slag om ook de teen op zijn 9-jarige leeftijd te laten genezen.
En dan is onze grootse liefde weer terug op zijn pad.
